Η ελληνική κοινωνία έχει φτάσει στα όριά της.
Ολόκληρες γειτονιές μεγάλων πόλεων γκετοποιούνται. Η Αθήνα σε λίγο θα έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η μοναδική πόλη στον κόσμο με γκετοποιημένο το ιστορικό της κέντρο.
Ζούμε σε εποχή έξαρσης των μεταναστεύσεων, που έχουν πάρει πια διαστάσεις τόσο μαζικές ώστε να αλλάζουν τα δημογραφικά στοιχεία του πλανήτη. Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης δέχεται ασύγκριτα μεγαλύτερους των μεγεθών της (γεωγραφικών και οικονομικών) μεταναστευτικούς πληθυσμούς.
Η νέου τύπου μετανάστευση γιγαντώθηκε με την επικράτηση στις δύο τελευταίες δεκαετίες του πιο επικίνδυνου ακραίου καπιταλιστικού φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης, που οδήγησε στην έσχατη εξαθλίωση δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη. Όσο το παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο παραμένει ίδιο και μοναδικό τόσο περισσότεροι άνθρωποι από τον τρίτο κόσμο θα μεταναστεύουν με κάθε μέσο για να ξεφύγουν από το απόλυτο τίποτα.
Η πολιτικές επέμβασης των Η.Π.Α. δήθεν στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας έριξαν περισσότερο λάδι στη φωτιά και έστρεψαν μεγάλες μάζες, ειδικά από χώρες τις Κεντρικής Ασίας και της Αφρικής, στην πόρτα της εξόδου απ' τους τόπους τους.
Ένα κομμάτι του Ισλάμ, δυστυχώς το πιο σκοταδιστικό, χρησιμοποιεί προσχεδιασμένα το γυναικείο φύλο ως μηχανή αναπαραγωγής και τους μουσουλμάνους μετανάστες ως όργανα εξάπλωσης της ισλαμικής θρησκείας. Γι αυτό ακριβώς επιθυμεί την διαιώνιση της εξαθλίωσης των ισλαμικών πληθυσμών και τη συνακόλουθη μετανάστευσή τους προς τη Δύση.
Η μετανάστευση προς την Ελλάδα την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα από χώρες της Βαλκανικής, της Ανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου συνέτεινε στην εγκατάλειψη από τον ελληνικό λαό του ήθους της εργασίας και το πέρασμα στο ήθος της κατανάλωσης, καθώς σταδιακά όλες οι χειρωνακτικές εργασίες πέρασαν στα χέρια των μεταναστών, αλλά από την άλλη είχε και τη θετική συνέπεια της επαναπροσέγγισης με λαούς που είχαν κοινές πολιτιστικές αναφορές με τον ελληνικό και που είχαν απομακρυνθεί λόγω ιστορικών συνθηκών. Η νέα μετανάστευση από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου φέρνει στην Ελλάδα πληθυσμούς ανθρώπων με χαώδη πολιτιστική και πολιτισμική διαφορά από τον ελληνικό λαό που δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα μπορέσουν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον στο πολύ ορατό μέλλον. Άλλωστε είναι καιρός σε αυτές τις εποχές των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών που ο δυτικός πολιτισμός πρέπει να αναθεωρήσει την αλαζονεία του που τον κάνει να πιστεύει ότι μπορεί να απορροφήσει τους πάντες και τα πάντα. Κάποτε το ίδιο πίστευαν και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ύστερα ήρθε ο Μεσαίωνας. Για την ώρα πάντως στο μόνο που έχει καταφέρει να απορροφήσει τους μετανάστες η Δύση, είναι στον πολιτισμό της κατανάλωσης.
Οι μετανάστες (κάποιοι μετανάστες φυσικά και όχι όλοι,αλλά ας το πούμε επιτέλους) αύξησαν την ανασφάλεια στις γειτονιές κι αυτό γιατί αύξησαν τη μικροεγκληματικότητα, πράγμα που με τη σειρά του στέρησε από τους πολίτες (όλους τους μη εγκληματικούς πολίτες, Έλληνες και ξένους) την αμεριμνησία. Ο Αλγερινός διαρρήκτης αυτοκινήτων στερεί από τον εργαζόμενο, τον φτωχό εργαζόμενο, ένα κονδύλι της τάξεως των 300 ευρώ ανά διάρρηξη κατά μέσο όρο και ο Νιγηριανός νταβατζής έχει οικειοποιηθεί τον ζωτικό χώρο της πόλης και έχει μετατρέψει την οδό Αχαρνών σε μπουρδέλο. Αυτό είναι ευθεία επίθεση στην καρδιά της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας του λαού. Αν φοβάσαι να βγεις απ' το σπίτι σου και αν δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις στον δρόμο γιατί έχει μετατραπεί σε οίκο ανοχής δεν είσαι ελεύθερος και τούτο είναι μείζον πολιτικό ζήτημα.
Η κοινωνική συμπεριφορά των νέων μεταναστών είναι - για να το πω κομψά- ασύμβατη με την συμπεριφορά της υπόλοιπης κοινωνίας. Πολλές γυναίκες καλύπτουν τα πρόσωπά τους, πράγμα μειωτικό της προσωπικότητάς τους, ειδικώς εδώ στη Δύση μερικούς αιώνες μετά τον Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση. Πολλοί δεν σέβονται ούτε κατά διάνοια βασικούς κανόνες συμβίωσης όπως οι ώρες κοινής ησυχίας ή απλώς τους καλούς τρόπους (όπως εδώ τουλάχιστον τους εννοούμε) ή έστω τους κανόνες δημόσιας υγιεινής που προβλέπουν τουλάχιστον ότι δεν ουρούμε στο πεζοδρόμιο μπροστά από την είσοδο της πολυκατοικίας στην οποία μένουμε ενώ μόλις έχουμε κατέβει από το διαμέρισμά μας.
Απέναντι στη μαζική αύξηση της εισροής μεταναστών, στις αντικοινωνικές συμπεριφορές και στην μικροεγκληματικότητα ορισμένων μεταναστών το κράτος είναι ανεπαρκές. Καθόλου παράξενο. Στην Ελλάδα έχουμε ανεπαρκη παιδεία, ανεπαρκή δημόσια διοίκηση, ανεπαρκή δημόσια υγεία. Γιατί άραγε θα έπρεπε να έχουμε επαρκή μεταναστευτική πολιτική ή αστυνομία;
Η Αριστερά είναι αμήχανη απέναντι στο φαινόμενο. Ξέρει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει πως τα προβλήματα τα ζουν κυρίως οι άνθρωποι στις φτωχές, στις λαϊκές γειτονιές, δηλαδή εκείνοι για τους οποίους έπρεπε πρωτίστως να κόπτεται. Ξέρει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει πως το ήδη μελοθάνατο εργατικό κίνημα της Ελλάδας απεβίωσε οριστικά με τη μαζική είσοδο μεταναστών στη χώρα, που αντικατέστησε τον Έλληνα εργάτη με πολύ λιγότερο ταξικά συνειδητοποιημένους (πάλι για να το πω κομψά) ξένους συναδέλφους του. Ξέρει η τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει ότι ο οικονομικός πρόσφυγας είναι ένας πολύ καλός εφεδρικός στρατιώτης του συστήματος. Ξέρει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει πως ο νταβατζής είναι πάντα νταβατζής, ο πρεζέμπορος είναι πάντα πρεζέμπορος, ο κλέφτης είναι πάντα κλέφτης. Το αν έχει έρθει κολυμπώντας από την άλλη άκρη του κόσμου δεν τον αθωώνει.
Το κακό είναι ότι ένα ανεπαρκές κράτος και μια αμήχανη αριστερά μαζί φτιάχνουν μια πολύ αποτελεσματική θερμοκοιτίδα. Ιδανική για να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού.
