Σήμερα η Μονεμβασιά χωρίζεται σε Κάστρο και Γέφυρα. Κάστρο λέγεται φυσικά ο οικισμός της παλιάς καστροπολιτείας και Γέφυρα ή Νέα Μονεμβασιά εκείνος που αναπτύχθηκε τα πρόσφατα χρόνια στην ηπειρωτική ακτή.
Ο δεύτερος είναι αδιάφορος, όχι άσχημος, ούτε φυσικά και όμορφος. Απλώς αδιάφορος, αν και πρακτικός καθώς λειτουργεί ως κέντρο εμπορικό και υπηρεσιών της περιοχής. Εδώ μπορείς να βρεις τράπεζες, αστυνομία, λιμεναρχείο, συμβολαιογραφείο, υποθηκοφυλακείο, κάποιες ακόμα δημόσιες υπηρεσίες και πολλά εμπορικά καταστήματα αρκετά εκ των οποίων είναι προσανατολισμένα στην πώληση παραδοσιακών προϊόντων του τόπου, όπως τα χαρακτηριστικά -και πολύ νόστιμα- αμυγδαλωτά Μονεμβασιάς. Γενικώς δώστε βάση στα παραδοσιακά γλυκά της περιοχής. Η Μονεμβασιά είναι ίσως το μέρος της Πελοποννήσου με τη μεγαλύτερη ποικιλία τοπικών γλυκισμάτων.
Το δε Κάστρο είναι μαγικό. Ένας από τους μαγικότερους οχυρούς οικισμούς της Ελλάδας και οπωσδήποτε ο εντυπωσιακότερος και λόγω μεγέθους και λόγω της ατμόσφαιρας που τον περιβάλλει. Από τα σπάνια σημεία στην Ελλάδα που σου δίνουν την αίσθηση ότι μπορεί να συναντήσεις σε κάποιο δρόμο, ενώ ανεβαίνεις μερικά σκαλιά, στη γωνία ενός πέτρινου χαλάσματος ή επάνω στα τείχη, έναν ιππότη της Βουργουνδίας, κάποιον μεθυσμένο βενετσιάνο ναυτικό, μια γενοβέζα εταίρα, έναν βυζαντινό δομέστικο ή κάποιον μουσουλμάνο έμπορο υφασμάτων απ’ τ’ Αϊβαλί.
Η Μέση Οδός των βυζαντινών παραμένει ως και σήμερα ο δρόμος της αγοράς και το σημείο αναφοράς όλου του οικιστικού ιστού του κάστρου. Γεμάτος μαγαζιά δεξιά κι αριστερά, όλα καλοφτιαγμένα, όλα ανακαινισμένα με απόλυτο σεβασμό στην αρχιτεκτονική ταυτότητα της Μονεμβασιάς, όλα με πολύ καλές υπηρεσίες και προϊόντα, όλα όμορφα και όλα ακριβά.
Το καλοκαίρι αυτή η Μέση Οδός είναι ιδιαιτέρως πολυσύχναστη και ο εχέφρων ταξιδιώτης θα αποφύγει να έρθει εδώ τους μήνες αιχμής, αν και η καστροπολιτεία είναι ένα από τα λίγα τουριστικά μέρη με δωδεκάμηνη σεζόν, οπότε μην περιμένεις να την βρεις ποτέ άδεια. Να ξέρεις πάντως πως ακόμα και τον Δεκαπενταύγουστο αν περάσεις, μπορείς αφού διασκεδάσεις με τις κυρίες που προσπαθούν να περπατήσουν στο κεντρικό καλντερίμι με ψηλοτάκουνη γόβα, να κατέβεις δύο στενά πιο κάτω ή δύο πιο πάνω. Θα είσαι μόνος σου. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι και τα μυρμήγκια έχουν ένα κοινό, πάνε ο ένας πίσω από τον άλλο, αν στρίψεις λίγο, θα βγεις απ’ τη σειρά και θα υποστείς τις συνέπειες, δηλαδή θα βρεις την ησυχία που ζητούσες.
Σήμερα η Μονεμβασιά θεωρείται (και είναι οπωσδήποτε) μέρος για ερωτευμένους ή για όσους θέλουν να ερωτευθούν. Η νιοστή ειρωνεία της Ιστορίας, δύσκολο να την υποθέσουν όσοι για αιώνες έπεφταν πολιορκώντας τα τείχη της ή όσοι υπέφεραν πολιορκημένοι μέσα σ’ αυτά. Τι είπε ο μελλοθάνατος; «Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε»; Ε, αυτό κάνει τώρα η Μονεμβασιά...
(συνεχίζεται)
Ο δεύτερος είναι αδιάφορος, όχι άσχημος, ούτε φυσικά και όμορφος. Απλώς αδιάφορος, αν και πρακτικός καθώς λειτουργεί ως κέντρο εμπορικό και υπηρεσιών της περιοχής. Εδώ μπορείς να βρεις τράπεζες, αστυνομία, λιμεναρχείο, συμβολαιογραφείο, υποθηκοφυλακείο, κάποιες ακόμα δημόσιες υπηρεσίες και πολλά εμπορικά καταστήματα αρκετά εκ των οποίων είναι προσανατολισμένα στην πώληση παραδοσιακών προϊόντων του τόπου, όπως τα χαρακτηριστικά -και πολύ νόστιμα- αμυγδαλωτά Μονεμβασιάς. Γενικώς δώστε βάση στα παραδοσιακά γλυκά της περιοχής. Η Μονεμβασιά είναι ίσως το μέρος της Πελοποννήσου με τη μεγαλύτερη ποικιλία τοπικών γλυκισμάτων.
Το δε Κάστρο είναι μαγικό. Ένας από τους μαγικότερους οχυρούς οικισμούς της Ελλάδας και οπωσδήποτε ο εντυπωσιακότερος και λόγω μεγέθους και λόγω της ατμόσφαιρας που τον περιβάλλει. Από τα σπάνια σημεία στην Ελλάδα που σου δίνουν την αίσθηση ότι μπορεί να συναντήσεις σε κάποιο δρόμο, ενώ ανεβαίνεις μερικά σκαλιά, στη γωνία ενός πέτρινου χαλάσματος ή επάνω στα τείχη, έναν ιππότη της Βουργουνδίας, κάποιον μεθυσμένο βενετσιάνο ναυτικό, μια γενοβέζα εταίρα, έναν βυζαντινό δομέστικο ή κάποιον μουσουλμάνο έμπορο υφασμάτων απ’ τ’ Αϊβαλί.
Η Μέση Οδός των βυζαντινών παραμένει ως και σήμερα ο δρόμος της αγοράς και το σημείο αναφοράς όλου του οικιστικού ιστού του κάστρου. Γεμάτος μαγαζιά δεξιά κι αριστερά, όλα καλοφτιαγμένα, όλα ανακαινισμένα με απόλυτο σεβασμό στην αρχιτεκτονική ταυτότητα της Μονεμβασιάς, όλα με πολύ καλές υπηρεσίες και προϊόντα, όλα όμορφα και όλα ακριβά.
Το καλοκαίρι αυτή η Μέση Οδός είναι ιδιαιτέρως πολυσύχναστη και ο εχέφρων ταξιδιώτης θα αποφύγει να έρθει εδώ τους μήνες αιχμής, αν και η καστροπολιτεία είναι ένα από τα λίγα τουριστικά μέρη με δωδεκάμηνη σεζόν, οπότε μην περιμένεις να την βρεις ποτέ άδεια. Να ξέρεις πάντως πως ακόμα και τον Δεκαπενταύγουστο αν περάσεις, μπορείς αφού διασκεδάσεις με τις κυρίες που προσπαθούν να περπατήσουν στο κεντρικό καλντερίμι με ψηλοτάκουνη γόβα, να κατέβεις δύο στενά πιο κάτω ή δύο πιο πάνω. Θα είσαι μόνος σου. Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι και τα μυρμήγκια έχουν ένα κοινό, πάνε ο ένας πίσω από τον άλλο, αν στρίψεις λίγο, θα βγεις απ’ τη σειρά και θα υποστείς τις συνέπειες, δηλαδή θα βρεις την ησυχία που ζητούσες.
Σήμερα η Μονεμβασιά θεωρείται (και είναι οπωσδήποτε) μέρος για ερωτευμένους ή για όσους θέλουν να ερωτευθούν. Η νιοστή ειρωνεία της Ιστορίας, δύσκολο να την υποθέσουν όσοι για αιώνες έπεφταν πολιορκώντας τα τείχη της ή όσοι υπέφεραν πολιορκημένοι μέσα σ’ αυτά. Τι είπε ο μελλοθάνατος; «Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε»; Ε, αυτό κάνει τώρα η Μονεμβασιά...
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου